وکیل عدالت اداری

تعاریف انواع اراضی بایر،دایر،موات،مباحه،متروکه و مفروزی

اراضی بایر: اراضی که سابقه ی عمران و آبادانی داشته ولی در حال حاضر عمران و آبادانی در آن وجود ندارد که از ویژگی‌های این اراضی داشتن مالک بالفعل عدم کشت و زرع و آبادی در آنها می باشد.

 اراضی دایر : اراضی که در آنها عمران و آبادانی وجود داشته باشد و در مقابل اراضی بایر و موات باشد.

 اراضی موات: هیچ گونه سابقه ی عمران و آبادانی در آن وجود نداشته باشد که از ویژگی‌های آن می‌توان به معلوم نبودن سابقه‌ی مالکیت خصوصی و نداشتن مالک بالفعل و مالکیت دولت به آنها اشاره کرد.

اراضی مباحه: عبارتند از اراضی موات و اراضی متروکه نه متروکه ی شهرداری که مالکان از آنها اعراض کرده‌اند.

اراضی متروکه: اراضی که دارای مالکیت خصوصی باشند و در حال حاضر کشت و زرع و آبادی در آنها نباشد و مالک سابق از مالکیت آن قهراً یا اختیاری دست برداشته مانند زمین هایی که در زلزله به کلی از بین می روند.

اراضی مشاعی: به اراضی بیابانی و اراضی حریم روستاها و اراضی دیم کار که در مالکیت شخص خاصی نمی باشد می گویند در مقابل اراضی مفروزی استعمال می‌شود.

اراضی مفروزی : در اصطلاحات ثبتی اراضی مملوک ده را گویند که دارای مالکیت خصوصی باشد و در مقابل اراضی مشاعی ده به کار می رود.

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری،دعاوی شهرداری و ملکی_۰۹۱۹۴۵۰۴۰۷۹